حداکثر فاز

فاز حداکثر (از جمله TI3SIC2 ، TI2ALC و غیره) نوع جدیدی از مواد سرامیکی قابل ماشین است که توجه زیادی را به خود جلب می کند

فاز حداکثر نوع جدیدی از ترکیب لایه ای سه قلو است که از سه عنصر M ، A و X تشکیل شده است. بیان شیمیایی عمومی آن MN+1AXN است (جایی که M: فلز قبل از انتقال ، A: گروه A ، X: کربن یا نیتروژن ، N = 1 ، 2 ، 3 ...). ، هر دو ماده فلزی (هدایت الکتریکی عالی ، هدایت حرارتی ، عملکرد پردازش مکانیکی ، مقاومت در برابر شوک حرارتی و غیره) و مواد سرامیکی (مدول بالا ، مقاومت در برابر دمای بالا ، مقاومت اکسیداسیون ، مقاومت در برابر خوردگی و غیره) عملکرد عالی. در ده سال گذشته ، این زمینه با پیشرفت چشمگیر در تحقیقات بین المللی فعال بوده است و کاربرد بالقوه آن در زمینه انرژی و محیط بسیار مورد توجه قرار گرفته است. این گروه تحقیقاتی به طور عمده سنتز مواد فاز حداکثر ، تشکیل فرآیند و پخت و پز و مکانیسم مواد فله ای با خلوص بالا را مورد مطالعه قرار می دهد

این ماده شامل بیش از پنجاه کاربید سه قیمتی یا نیترید است. M مخفف عنصر فلزی انتقال است. مخفف عنصر اصلی خانواده است.

X مخفف کربن یا نیتروژن است. فرمول اصلی را می توان به عنوان M (N+1) بیان کرد که Ti3Sic2 بیشترین مطالعه را داشته است.

TI3SIC2 توسط گروه Barsoum از دانشگاه Drexel در سال 1996 با روش Hot Pressing Method سنتز شد و عملکرد عالی آن یافت شد.

با توجه به ساختار کریستالی نانو لایه منحصر به فرد ، این مواد خاصیت خودآزمایی ، بسیار انعطاف پذیر ، الکتریکی و سایر خصوصیات هستند.

این نوع مواد را می توان به طور گسترده ای به عنوان مواد ساختار درجه حرارت بالا ، مواد برس الکترود ، مواد ضد خوردگی شیمیایی و

مواد گرمایش درجه حرارت بالا. پس از سال 1996 ، تحقیقات مربوط به این نوع مواد به طور گسترده ای در ژاپن ، اروپا و چین انجام شد.